บทสวดและคำแปล ธัมมะคาระวาทิคาถา

ธัมมะคาระวาทิคาถา

เย จะ อะตีตา  สัมพุทธา         เยจะ  พุทธา  อะนาคะตา,

โย เจตะระหิ สัมพุทโธ           พะหุนนัง  โสกะนาสะโน.

สัพเพ สัทธัมมะคะรุโน           วิหะริงสุ  วิหาติ  จะ,

อะถาปิ  วิหะริสสันติ              เอสา  พุทธานะ  ธัมมะตา.

ตัสสะมา  หิ อัตตะกาเมนะ      มะหัตตะมะภิกังขะตา,

สัทธัมโม  คะรุกาตัพโพ         สะรัง  พุทธานะ  สาสะนัง

ทุททะทัง  ทะทะมานานัง       ทุกกะรัง  กัมมะ  กุพพะตัง

อะสันโต  นานุกุพพันติ         สะตัง  ธัมโม  ทุรันวะโย

ตัสสะมา  สะตัญจะ  อะสะตัญจะ  นานา โหติ อิโต คะติ,

อะสันโต นิระยัง ยันติ          สันโต สัคคะปะรายะนา

นะ หิ ธัมโม อะธัมโม จะ      อุโภ สะมะวิปากิโน,

อะธัมโม นิระยัง เนติ           ธัมโม  ปาเปติ สุคคะติง.

       ธัมโม หะเว  รักขะติ  ธัมมะจาริง, ธัมโม  สุจิณโณ  สุขาวะหาติ, เอสานิสังโส  ธัมเม สุจิณเณ,นะทุคคะติง คัจฉะติ  ธัมมะจารี.  นะ  ปุปผะคันโธ  ปะฏิวาตะเมติ, นะ จันทะนัง  ตะคะระมัลลิกา วา,  สะตัญจะ คันโธ  ปะฏิวาตะเมติ. สัพพา ทิสา สัปปุริโส  ปะวายะติ.

จันทะนัง  ตะคะรัง  วาปิ      อุปปะลัง  อะถะ วัสสิกี,

เอเตสัง  คันธชาตานัง        สีละคันโธ  อะนุตตะโร

อัปปะมัตโต  อะยัง คันโธ    ยะวายัง  ตะคะระจันทะนิ,

โย จะ สีละวะตัง คันโธ       วาติ  เทเวสุ  อุตตะโม.

เตสัง  สัมปันนะสีลานัง       มาโร  มัคคัง  นะ  วินทะติ,

ยะถา  สังการะธานัสสะมิง    อุชฌิตัสสะมิง  มะหาปะเถ,

ปะทุมัง  ตัตถะ  ชาเยถะ      สุจิคันธัง  มะโนระมัง.

เอวัง  สังการะภูเตสุ           อันธะภูเต  ปุถุชชะเน,

อะติโรจะติ  ปัญญายะ        สัมมาสัมพุทธะสาวะโกติฯ

คำแปล  ธัมมะคาระวาทิคาถา

             พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าใดที่ล่วงแล้วด้วย  พระพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าใดที่ยังไม่มา ด้วย พระสัมพุทธเจ้าใดผู้ยังความโศกของคนเป็นอันมากให้พินาศไป  มีอยู่ในเดี่ยวนี้ด้วย  พระพุทธเจ้าเหล่านั้น  ล้วนทรงเคารพในพระสัทธรรม  มีมาแล้วด้วยและมีอยู่ด้วย  จักมีต่อไปอีกด้วย   ข้อนี้เป็นธรรมดาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย  เพราะเหตุนั้นแล  บุคคลผุ้ใคร่ต่อประโยชน์ตน หวังความเป็นใหญ่  เมื่อระลึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย  พึงทำความรพพระสัทธรรม

              เมื่อสัตบุรุษทั้งหลาย  ให้สิ่งที่บุคคลให้ได้ยาก  กระทำกรรมที่บุคคลทำได้ยาก  อสัตบุรุษทั้งหลาย ย่อมทำตามไม่ได้  ธรรมของสัตบุรุษทั้งหลาย  อันอสัตบุรุษเอาอย่างได้โดยยาก  เพราะเหตุนั้น ความไปจากโลกนี้ของสัตบุรุษและอสัตบุรุษทั้งหลาย ย่อมเป็นของต่างกัน

              อสัตบุรุษทั้งหลาย  ย่อมไปนรก  สัตบุรุษทั้งหลาย  ไปสวรรค์  ธรรมและอธรรม  ๒ อย่างนี้ มีผลเสมอกันหามิได้เลย  อธรรมย่อมนำไปนรก  ธรรมย่อมให้ถึงสุคติ  ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม  ธรรมอันบุคคลประพฤติดีแล้ว  นำสุขมาให้  ข้อนี้เป็นอานิสงส์ในธรรม  อันบุคคลประพฤติดีแล้ว  ผู้มีปกติประพฤติธรรม  ย่อมไม่ไปทุคติ  กลิ่นดอกไม้  ย่อมไม่หอมทวนลม  กลิ่นจันทร์หรือ กฤษณา  และกะลำพัก  หอมทวนลมไม่ได้  แต่กลิ่นของสัตบุรุษทั้งหลาย  ย่อมหอมทวนลมได้  เพราะสัตบุรุษย่อมฟุ้งไปได้ทุกทิศ

              กลิ่นศี เป็นเยี่ยมกว่ากลิ่นคันธชาติทั้งหลายเหล่านี้  คือ จันทร์ กฤษณา ดอกบัว และมะลิเครือ กลิ่นกฤษณา และจันทร์นี้มีประมาณเล็กน้อย   ส่วนกลิ่นของเหล่าท่านผู้มีศีล  ย่อมเป็นกลิ่นสูงสุด  ฟุ้งขจรไปถึงในหมู่เทพดา และมนุษย์ทั้งหลาย  มารย่อมหาทางของท่านผู้มีศีลสมบูรณ์ ผู้อยู่ด้วยความไม่ประมาท ผู้รู้ชอบ  พ้นแล้ว (จากกิเลส) ไม่พบ  ดอกบัวเกิดในกองขยะที่น้ำท่ามขัง  ซึ่งคนเขาทิ้งใกล้ทางใหญ่  ยังมีกลิ่นดีเป็นที่ชอบใจฉันใด  พระสาวกพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  แม้อยู่ในหมู่ชนผู้เป็นดังขยะ  ย่อมรุ่งเรืองเหนือกว่าปุถุชนทั้งหลาย  ผู้มืดบอดได้ ด้วยปัญญา ฉันนั้นแล

                         

วัดพุทธบูชา บางมด ทุ่งครุ กรุงเทพมหานคร ~ สวดมนต์วัดพุทธบูชา